خاطرات نیکی هیلی : نماینده پیشین ایالات متحده در سازمان ملل(نیکی آر هیلی . پوریا حسنی)

خاطرات نیکی هیلی، کتاب پرفروش نیویورک تایمز و یواِس تودس، روایت دستاولی است از مهمترین وقایع ملی و بینالمللی آمریکا و همچنین روایت پشتصحنهٔ مسئولیتهای نیکی هِیلی، سفیر آمریکا در سازمان ملل و مقام ارشدِ دولت دونالد ترامپ.

صرفنظر از موضوعات سیاسی و چگونگی حضور هِیلی در جلسات سازمان ملل و شورای امنیت، نیکی هِیلی در این کتاب سعی کرده است چهرهٔ زنی قدرتمند و متکیبهخود را در زندگی و جامعه به نمایش بگذارد.

کارزار انتخاباتی 2020 ریاستجمهوری ایالات متحدهٔ آمریکا، صرفنظر از موضوعات قابلتأمل آن، با موجی بیسابقه از انتشار کتابهای مختلف خاطرات و یا نقد و بررسی کموکیفِ حکمرانی چهلوپنجمین رئیسجمهور آمریکا، دونالد ترامپ، همراه بوده است. در میان شمار زیاد کتابهایی که علیه دونالد ترامپ منتشر شده، چند کتاب نیز در همراهی و حمایت او منتشر شده است. یکی از مهمترین این کتابها خاطرات نیکی هِیلی، نمایندهٔ پیشین ایالات متحده در سازمان ملل است.

نیکی هِیلی از پدر و مادری هندی، و زادهٔ شهر بامبرگ کارولینای جنوبی است. او در سال 2010 بهعنوان نخستین زن در تاریخ کارولینای جنوبی فرماندار شد و جوانترین فرماندار کشور هم لقب گرفت. در سال 2017 نیز از مجلس سنای آمریکا بهعنوان سفیر آمریکا در سازمان ملل رأی اعتماد گرفت.

خاطرات نیکی هِیلی از یکسو به این دلیل مهم است که توسط یکی از مقامات حکومتی طرفدار دونالد ترامپ نگاشته شده و به موضوعات مهمی همچون، مهاجرت، نژادپرستی، آمریکاییهای فراموششده، زندگی در آمریکا، هویت یگانهٔ زن بودن و حفظ اقتدار زنانه، میهنپرستی و … اشاره میکند؛ و از سوی دیگر، و شاید وجه مهمتر، اینکه میتواند مبنای دکترین ایالات متحده در خصوص موضوعات فراگیر جهانی از قبیل خاورمیانه و اسرائیل، کشورهای دوست و دشمن و سازمان ملل را تشریح کند.

آنچه نیکی آر. هِیلی در این کتاب نوشته است، حرفهایی است که از زبان دشمن شماره یک جمهوری اسلامی ایران و برجام مطرح شده است. حرفهایی که منعکسکننده مواضع جناح تندرو و افراطی ایالات متحده آمریکاست. حرف هایی که حتی خود دولتمردان باتجربه آمریکا مانند تیلرسون هم آن را قبول نداشتند.

خواندن کتاب خاطرات نیکی هیلی را به چه کسانی پیشنهاد میکنیم

این کتاب را به دوستداران مطالعهٔ خاطرات سیاستمداران معاصر پیشنهاد میکنیم. همچنین زنان از این کتاب بهره خواهند برد.

بخشی از کتاب خاطرات نیکی هیلی

«من هیچوقت نامِ قاتلِ چارلستون را نگفتم. بهصورت فیزیکی، بدون اینکه حالم بد شود، نمیتوانستم این کار را انجام دهم. من او را فقط «شلیککننده» یا «قاتل» خطاب میکردم. نمیخواستم که اسمی داشته باشد. او بهخاطرِ زندگیای که گرفته بود و رنجشی که به ایالتِ من تحمیل کرده بود، استحقاقِ این را نداشت که حتی یک آمریکایی چیزی دربارهاش بداند. او یادآور چیزی جز نفرتی واقعی که در جهان وجود دارد، نیست.

من چهرهٔ واقعی شرارت را در مردی که آن نُه عبادتکننده را در کلیسای چارلستون در 17 ژوئن 2015 به قتل رساند، دیدم. من حتی یادِ او را بر بدترین دشمنانم آرزو نمیکنم. نمیتوانم تصور کنم که چگونه خانوادهٔ قربانیان را عذاب داد. میدانم که هرگز مرا رها نمیکند. زمانی که قاتل را در کارولینای شمالی بعدازاینکه از چارلستون گریخته بود، دستگیر کردند، به مجریانِ قانون دستورِ اکید دادم که از هواپیمایی که من بهعنوان شهردار از آن استفاده میکنم، استفاده کنند تا هرچه سریعتر او را به کارولینای جنوبی بیاورند. مدیرِ اجرایی قانونِ ایالتی ما، فرمانده مارک کیل، پرسید که آیا مطمئن هستم میخواهم این کار را انجام دهم. خیلی زود متوجه شدم که چرا. با وحشت در تلویزیون تماشا کردم که اخبار تصویر قاتل را درحالیکه سوارِ هواپیما میشد و جایی مینشست که معمولاً من مینشستم را پوشش میدهد. بعدازآن هربار که سوارِ هواپیما میشدم، حسِ انزجار به من دست میداد. تنها چیزی که به فکر من میرسید این بود که من در همان صندلیای مینشستم که قاتل  کسی که در قلبش بیشتر ازآنچه بتوانم فکرش را بکنم نفرت داشت  همانجا نشسته بود.»