راشومون و هفده داستان دیگر (دیونوسکه آکتاگاوا . پرویز همتیان بروجنی)

زبان شیوای آکتاگاوا در بیان نابسامانیهای روحی و بیعدالتیهای اجتماعی، دلپذیر، تکاندهنده و بینهایت تأثیرگذار است. فضای به کار گرفته شده، شیوه روایت و توصیفهای دقیق او از لایههای پنهان ذهن آدمی به گونهای است که خواننده را با خود به همراه میبرد و تا پایان نفسگیر هر داستان ادامه مییابد. با وجود این، سرانجام نیک و بد هر یک از آنها همچون بارانی است که زنگار غم از آیینه دل انسانها میشوید و در برداشتآنها از هستی، افقی نو میگشاید. آکتاگاوا در هریک از داستانهایش متفاوت و غیرقابل پیشبینی است و این خود گواهی بر این حقیقت است که او علیرغم عمر کوتاه خویش فراتر از زبان قرار دارد.