خاکسترها در برف : رمان خارجی (روتا سپتایز . منیره ژیان)

خاکسترها در برف نوشته شده به وسیله روتا سپتایز در سال 2011 در آمریکا به چاپ رسید.این کتاب در مدت زمان محدودی به لیست پرفروش ترین های نیویورک تایمز راه یافت.

نام اصلی این کتاب خاکسترها در برف (در میان سایه های خاکستری) بوده است که پس از ساخته شدن یک فیلم سینمایی بر مبنای همین کتاب در ایران‚ به خاکسترها در برف معروف شد و انتشار یافت.

کتاب خاکسترها در برف یکی از برترین و پرفروش ترین رمان های نیویورک تایمز بوده است داستان خاکسترها در برف کتابی است مناسب و با متنی شفاف در ژانر رمان های نوجوانان که می تواند انتخاب بسیار خوبی برای پر کردن اوقات فراغت به حساب آید. این کتاب توسط نشر آزرمیدخت و قطع رقعی به چاپ رسیده است.

درباره ی کتاب خاکسترها در برف:

داستان این کتاب دارای وجهه ی تاریخی است چرا که در فضای جنجال برانگیز و سرشار از خفقان شوروی سابق روی می دهد.در جریان حمله ی شوروی به لیتوانیا در سال 1941 از خانواده ای درهم شکسته داستانی روایت میشود.

لینا یکی از اعضای این خانواده در داستان کتاب خاکسترها در برف است و فقط پانزده سال سن دارد او از پدرش جدا شده و به همراه مادر و برادرش به اردوگاه کار لیبی فرستاده می شود و لحظاتی سرشار از درد و رنج را به دور از خانه و کاشانه تجربه می کند.

در موازات این لحظات تلخ‚ لینا آرامشی وصف ناپذیر را در هنر نقاشی خود پیدا می کند که در ادامه تصمیم می گیرد از این توانایی خود به عنوان پل ارتباطی بین خود و پدرش در زندان ایجاد کند.

روتا سپتایز نویسنده کتاب خاکسترها در برف:

روتا سپتایز نویسنده ای لیتوانیایی است که هم اکنون ساکن آمریکاست اون بر این باور است که در زیر سایه ی ابرقدرت های جهانی قصه هایی وجود دارد که افراد کمی از آن آگاه اند و از طرفی این موضوع برای او الهام بخش بوده تا قصه هایی حول محور همین اتفاقات فراموش شده را برای مخاطبان به تحریر درآوردیکی از نکاتی که روتا سپتایز را نسبت به دیگر نویسندگان متمایز می کند این است که او نوشته های او به سبکی تاریخی است که داستان هایش را از بطن اتفاقات تاریخی الهام می گیرد

در قسمتی از کتاب خاکسترها در برف می خوانیم:

تقریبا چهار ساعت گذشت.ما در تاریکی مقابل بیمارستان نشستیم و حق نداشتیم از کامیون خارج شویم.کامیون های دیگر عبور میکردند بعضی از آن ها مملو از افرادی بود که با توری های بزرگی محسور شده بودند به تدریج جنب و جوش در خیابان ها شروع شد.مردی به ساعتش نگاه کرد و رو به مادرم گفت تقریبا صبح است تقریبا ساعت سه بامداد است.