بررسی تطبیقی شوراهای حل اختلاف به انضمام آرا برگزیده (حسن حمیدیان)

صلح و سازش، اولین قانون طبیعی خلقت و اولین شکل از نهاد دادرسی در تاریخ حیات بشری محسوب می شود. انسانها ذاتاً گرایش به صلح دارند، زیرا طبیعت انسانها را خداوند مهر پذیر آفریده است. ارسطو می گوید: «من داوری را بر قضاوت ترجیح می دهم؛ زیرا قاضی، قانون را اجراء می کندو داور عدالت را». اسلام عزیز نیز چه در حقوق داخلی و چه در حقوق بین الملل، این شیوه را به سایر شیوه های حل اختلاف ترجیح داده و آیات و روایات فراوانی را نیز به این مساله اختصاص داده است (الصلح خیر- الصلح سید الاحکام- رحم ا… من ترک الجدال). این کتاب براساس تجربیات 6 ساله نویسنده آن در مقام اداره شوراهای حل اختلاف کشور و با نگاه تطبیقی و استفاده از تجارب سفر یک ماهه به کشور ژاپن، آلمان، انگلستان، فرانسه و ایتالیا به مقایسه شوراهای حل اختلاف ایران با سایر کشورهای جهان پرداخته و نقاط قوت و ضعف رسیدگی شورائی در ایران (قبل و بعد انقلاب) را با استفاده از نقطه نظرات افرادی که نه تنها در ستاد بلکه در صحنه شوراهای حل اختلاف کشور بوده‏اند بیان نموده است و برای بر طرف نمودن نقاط ضعف شوراها و سوق دادن جامعه بسوی رسیدگی سازشی خارج از دادگاهها پیشنهاداتی را ارائه نموده است.