دیوان ظهیر فاریابی (اکبر بهداروند)

دیوان ظهیر فاریابی
دیوان طاهر بن محمد ظهیر فاریابی به تصحیح و مقدمه اکبر بهداروند، اشعار فارسی قرن 6ق است.
ظهیر فاریابى از شاعران بزرگ خراسان و گویندگان بهنام قرن ششم هجرى ایران است. شعر ظهیر شعرى است لطیف و دقیق، سرشار از مضمون و زیبایى و لبریز از احساسات مردانه و صلابت فکر. به گُلى مىماند که در دامن تپههاى دوردست روییده و طعم بوسهى نسیمهاى عنان گسیخته صحرا را چشیده باشد. شاعر در جوانى ترک یار و دیار گفته و براى جستن ممدوح صاحب مقام قسمتى از ایران را زیر پاى گذاشته است، شعر او محصول این سفرها و سرگردانىها و نمودارى از زندگى او است، مدح و ستایش، درخواست و تقاضا، درشتى و نرمى، بدبینى و یأس، امید و آرزو، شوق و نشاط، خستگى و بیزارى در کلام او بسیار است.