رهایی (جوزف کنزاد . کیومرث پارسای)

رهایی رمانی از جوزف کنراد، نویسنده انگلیسی- لهستانی است. کنراد در این رمان ماجرای عهد و پیمان یک دریانورد را با نجاتدهندگانش روایت میکند.

 درباره کتاب رهایی

تام لینگارد دریانورد انگلیسی سالها روی کشتی خود در اقیانوس آرام در حال زندگی بوده است و آبها و جزایر حوالی گینه نو را به خوبی می شناسد. او در یکی از سفرهایش با حسیم و ایمادا آشنا میشود که حکومت خود را در یکی از جزایر بر اثر کودتا  از دست داده اند. 

حسیم در حادثهای جان تام را نجات میدهد. تام که حالا مدیون او است، قول میدهد حسیم و ایمادا را به قدرتشان بازگرداند.

تام دو سال را صرف جمع آوری مهمات و جلب موافقت یکی دو قبیله و … می کند تا به قولش عمل نماید. اما قبل از شروع عملیات، یک کشتی تفریحی انگلیسی در یکی از سواحل به گل مینشیند و به نوعی نقشه تام  به هم میریزد. کشتی تفریحی متعلق به یک اشرافزاده خودبرتر بین و اعصاب خورد کن است اما همسر اشرافزاده با او تفاوت دارد، برخورد لینگارد و خانم تراورس مسیر داستان را به سمت دیگری میبرد…

 خواندن کتاب رهایی را به چه کسانی پیشنهاد میکنیم

همه علاقهمندان به ادبیات داستانی را به خواندن این اثر دعوت میکنیم.

 درباره جوزف کنراد

تئودور کنراد نالچ کورزینوسکی در سال 1857 در امپراطوری روسیه و در اکراین جنوبی به دنیا آمد. پدر کنراد، آپولو کورزینوسکی شاعر و زبانشناس بود و جوزف از کودکی رمانهای انگلیسی را به فرانسوی و لهستانی میخواند.

 پدر کنراد به خاطر فعالیتهای ضد تزاری به ولگودا در شمال روسیه تبعید شد و در این سفر کنراد مادر خود را از دست داد. جوزف تحت تعلیم پدر قرار گرفت اما پدر هم در سال 1869 درگذشت . جوزف پس از آن نزد دایی خود در سوئیس رفت که تاثیر زیادی در زندگیاش گذاشت.

در سال 1874 جوزف برای خواندن دریانوردی به فرانسه رفت و در این کشور با محافل ادبی زیادی آشنا شد. او ارتباط خوبی هم با دریانوردان داشت و همه جزئیات زندگی روی دریا در رمانهایش به خوبی نمایش داده شدهاند.

کنراد در طول زندگیاش و به دلیل پیوستنش به دریانوردی تجاری فرانسه، تجربیات تلخ و شیرین زیادی را همچون قاچاق اسلحه، جنگ داخلی اسپانیا و.. از سر گذراند و یکبار هم تا مرز خودکشی رفت. 

جوزف کنراد در نهایت پس از  16 سال کار در کشتیرانی بریتانیا به توصیه داییاش؛ در سال 1886 مدرک ناخدایی گرفت و کاپیتان کشتی خودش شد و در همین سال توانست شهروندی بریتانیا را به دست آورد. سفری هم به کنگو در سال 1890 داشت که تجربیاتش در آنجا، و انزجار و سرزنش استعمار، که در آثارش دیده میشود، حاصل این سفر بود.

کنراد پس از یک زندگی پرماجرا سرانجام در 13 اوت سال 1920 در سن 67 سالگی در اثر حمله قلبی درگذشت.

 آثار کنراد که 13 رمان و 28 داستان کوتاه و دو جلد خاطرات است، علاقه او را به مسائل سیاسی و انسانی نشان میدهد. برخی از آثار کنراد سبک خودزندگینامه دارند و همه آنها روی مفاهیمی مانند مقاومت در برابر مشکلات، همبستگی و مسئولیتپذیری تاکید می کنند.

دل تاریکی، نوسترومو، مامور مخفی، در چشم غربی، غریبه دریازده و رهایی از آثار این نویسندهاند.