خدایان تشنه اند (آناتول فرانس . کاظم عمادی)

خدایان تشنه اند رمانی نوشته ی آناتول فرانس نویسنده ی مطرح فرانسوی است. عنوان این کتاب به طور دقیق ماهیت آن را که در جریان انقلاب فرانسه اتفاق می افتد به تصویر می کشد. وقایع خدایان تشنه اند در پاریس در سالهای 1793–1794 اتفاق می افتد ، که نزدیک به وقایع خاص انقلاب فرانسه است. هنرمند جوان اواریست گالمن دست راست ژاکوبین ، مارا و روبسپیر است و سرانجام در دوران سلطنت وحشتناک تروریسم به عنوان هیئت منصفه دادگاه انقلاب منصوب می شود. گرچه گاملین کاملا به ایده های انقلاب و آزادی اعتقاد دارد ، اما از موقعیت قدرت خود برای ایجاد رعب و وحشت بر دوستان و خانواده اش که با آرمانهای غیورانه ی او موافق نیستند استفاده می کند. اما همه چیز برای او خوب پیش نمی رود و …
خدایان تشنه اند در سال 1912 منتشر شد و نویسنده ی آن آناتول فرانس به احترام دستاوردهای ادبی خود جایزه نوبل ادبیات را دریافت کرد. این رمان خطرات کشوری را که خشمگینانه عصبانی است را به خوبی و با جزئیات نشان می دهد. همچنین وحشتی که ممکن است ایجاد شود وقتی که افکار عمومی حق دارد عدالت را از منظر خودش و با اعدام های تصادفی به اجرا در آورد، به خوبی به تصویر کشیده شده است.
رمان خدایان تشنه اند عواقب شرایطی را نشان می دهدکه بشریت توسط یک ایده تباه می شود، حتی یک ایده ی خوب. و آن زمانی است که خود آن ایده اهمیت بیشتری نسبت به آدم هایی که آن را دارند پیدا می کند.